آرامش در پس پنجره ها مرده است
باز هم نا آرامی خودنمایی میکند
انتظار ، کابوسهای آشفته را زنده میکند
دلتنگی در میان ملحفه های خالی خوابیده اند
آسمان می غرد
ترس پاورچین پاورچین قدم در تنهایی ها میگذراد
همدم میشود، سخن میگوید
دلبرکان خفته بیدار میشوند
پریشان میشوند
و باز سر بر بالین میگذارند
به انتظار میمانند